De Fotograaf
Ik ben een fotograaf. Eigenlijk al heel lang.
Op 16 jarige leeftijd begon ik met mijn eigen camera. Ik begon alles te lezen over fotografie wat ik kon vinden. En zo leerde ik mezelf de basisprincipes van belichten, scherpstellen en in beeld brengen.
Daarna kwam de fase van het ontwikkelen en afdrukken. Mijn slaapkamer op zolder is tegelijkertijd doka, ik slaap soms tussen de negatieven en afdrukken die hangen te drogen.
Na enkele jaren ontdek ik kleur. Met dia’s blijkt veel mogelijk te zijn. Kleur is mooi, maar je moet je kunnen beperken. Dan zie ik foto’s van Ernst Haas. Dat maakt veel indruk. Cibachromes volgen.
De digitale camera’s komen en veranderen veel.
Soms kijk ik door foto-ogen. Met of zonder camera. Er is een idee en er is een plek of andersom, plotseling is er het juiste ogenblik, maar vaak is het wachten op de juiste lichtval. Zoek het juiste standpunt, speel met belichting en scherpte-onscherpte. Nu is er de directe feedback, ongekend om ter plekke bij te kunnen sturen, ik voel me als een vis in het water.
Mijn onderwerpen zijn vaak dicht bij huis. Het water, waterland, natuur. Kleuren, lichtval. Misschien is dat het overkoepelende thema, het licht. De kleur van het licht, is het hard of zacht, welke contrasten ontstaan er, hoe raakt het het onderwerp. En als het licht mooi is of apart of heel eigen, dan kan het onderwerp veel zijn. Van heel realistisch tot zeer abstract. Eigenlijk steeds het gevoel hebben de grens te zoeken en er tegen aan te gaan zitten, maar ook recht toe recht aan er op af.